Serdecznie zapraszamy!
HONOROWY PATRONAT
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
ANDRZEJA DUDY
Uroczystość odsłonięcia tablicy
upamiętniającej Tykocinian zamordowanych w KL Gross-Rosen
w latach 1944-1945
w 72. rocznicę masowej wywózki do obozów koncentracyjnych
24 maja 2016 r., godz. 11:00-15:00 Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy
PROGRAM:
godz. 11.00 – rozpoczęcie uroczystości w zrekonstruowanym baraku obozowym
- odczytanie fragmentu relacji więźnia przez ucznia
- powitanie gości przez Dyrektora Muzeum Gross-Rosen
- wystąpienia zaproszonych gości
- słowo wstępne – Stanisław Zalewski – Prezes PZBWPHWiOK i Ks. dr Marcin Roszkowski,
- prezentacja multimedialna Marzeny Pisarskiej – Kalisty „Naznaczeni stygmatem tragedii”
godz. 12.10 Uroczysta Msza Św.
godz. 13.00 Koncert patriotyczny „Naród, który traci pamięć, traci sumienie”
Wykonawcy:
Sylwia Strugińska – śpiew (solistka Teatru Muzycznego w Łodzi)
Robert Grudzień – akompaniament (solista Filharmonii Lubelskiej)
Przejście do Ściany Śmierci
godz. 14.00 – uroczyste odsłonięcie kamiennej tablicy upamiętniającej Tykocinian zamordowanych w KL Gross-Rosen w 1944/45 r.
- odczytanie nazwisk mężczyzn zamordowanych w obozie
- poświęcenie tablicy
- złożenie wiązanek kwiatów i zapalenie zniczy
- zakończenie uroczystości
Organizatorzy:
Patroni medialni:
Uroczystość odbędzie się w 72. Rocznicę masowej wywózki mieszkańców Tykocina do obozów koncentracyjnych. Na terenie byłego obozu koncentracyjnego Gross-Rosen – miejsca największych hitlerowskich zbrodni zostanie odsłonięta kamienna tablica upamiętniająca zamordowanych tam tykocińskich więźniów, którzy doświadczyli w swoim życiu największych dramatów i bólu, a ślady ich tragedii i przeżyć oraz trauma istnieją do dnia dzisiejszego. To w ich pamięci ciągle jeszcze tkwi widok krematoryjnych kominów sterczących wysoko ponad obozami, z których nieustannie buchały płomienie, a po okolicy roznosił się swąd palonych ciał. Obok nich codziennie umierali współwięźniowie, o czym świadczy fakt, iż ze stu tykocińskich mężczyzn pracujących w kamieniołomach przeżyło tylko trzech.
W ten sposób chcemy oddać hołd zamordowanym oraz wyrazić szacunek nielicznym już żyjącym byłym więźniom oraz ich rodzinom. Ta tablica, wmurowana wśród wielu innych tablic, będzie przypomnieniem i przestrogą dla przyszłych pokoleń. Prawda o tamtych latach, upamiętnienie miejsc tragedii wojennych oraz wstrząsające relacje świadków historii – odchodzącego już pokolenia, pozwolą zachować pamięć o przeszłości. Celem naszych działań jest stworzenie pomostu pomiędzy pokoleniem wojennym a jego wnukami i prawnukami.
